Kredyty frankowe nadal stanowią problem dla wielu kredytobiorców, którzy zaciągnęli je przed laty. Wysokie oprocentowanie i ryzyko kursowe sprawiają, że wielu z nich boryka się z problemami finansowymi i szuka sposobów na rozwiązanie sytuacji. Jednym z rozwiązań jest podpisanie ugody z bankiem w sprawie kredytu frankowego CHF. Banki ruszyły z kampanią medialną zachęcającą do zawierania ugody z bankiem. Warto jednak zastanowić się, czy warto podpisać ugodę z bankiem w sprawie kredytu frankowego, czy ugoda jest opłacalna?
Pomimo wyroku TSUE, korzystnego dla kredytobiorców frankowych, wielu z nich, wciąż zastanawia się nad korzyściami jakie mogą uzyskać z wystąpienia do sądu przeciwko bankowi, często korzystając z pomocy tzw. „kancelarii frankowych”.
Kluczowe informacje warte zapamiętania dotyczące ugody z bankiem w sprawie kredytów frankowych:
- Ugoda z bankiem to alternatywa dla procesu sądowego w sprawie kredytu frankowego.
- Warto dokładnie przeanalizować warunki ugody z bankiem i porównać ją z innymi możliwościami rozwiązania sprawy kredytu frankowego.
- Zawarcie ugody nie usuwa zagrożenia związanego z kredytem, a zamiast ryzyka walutowego pojawia się konkretna możliwość wzrostu stóp procentowych w przyszłości.
- Nie wszystkie banki proponują ugody – propozycje składają m.in.: Bank PKO BP, mBank, Bank Millennium.
- Większość kredytobiorców jest zwolniona z podatku od uzyskanego przychodu w wyniku ugody.
Czy warto podpisać ugodę z bankiem w sprawie kredytu frankowego?
Ugoda z bankiem to porozumienie między kredytobiorcą a bankiem, które ma na celu uregulowanie sytuacji kredytowej. W przypadku kredytów frankowych, ugoda zakłada często przewalutowanie kredytu na złote oraz zmianę sposobu wyliczania oprocentowania. Ugoda z bankiem jest alternatywą dla procesu sądowego, który może trwać wiele miesięcy i wiązać się z dodatkowymi kosztami.
Podpisanie ugody z bankiem może być korzystne dla osób, które chcą uniknąć ryzyka zmiany stóp procentowych (SARON) i kursu franka szwajcarskiego. Jednakże, podpisanie ugody z bankiem wiąże się z pewnym ryzykiem i może oznaczać wyższe koszty kredytu.
Odfrankowienie (po zawarciu porozumienia kredyt frankowy staje się kredytem złotówkowym) jest korzystne dla kredytobiorcy, ponieważ pozwala na uniknięcie ryzyka kursowego. Warto zwrócić uwagę, że nie jest to rozwiązanie dla wszystkich. Kredytobiorcy, którzy mają wysokie raty lub niskie dochody, mogą mieć trudności z opłacaniem wyższych rat w złotówkach.
Wiele osób decyduje się na podpisanie ugody z bankiem, ponieważ uważają, że jest to korzystne dla nich rozwiązanie. Przed podjęciem decyzji o podpisaniu ugody, należy dokładnie przeanalizować jej warunki oraz skutki. Warto również zastanowić się, czy lepszym rozwiązaniem nie byłoby skorzystanie z pomocy prawnika i walki o swoje prawa w sądzie, który może stwierdzić nieważność umowy.
W poniższym zestawieniu znajdują się najważniejsze zalety i wady ugody z bankiem.
Dlaczego nie warto zwierać ugody z bankiem w sprawie kredytu frankowego?
Podpisanie ugody oznacza zwykle rezygnację z roszczeń wynikających z nieuczciwej umowy frankowej oraz zamyka drogę do kwestionowania umowy w sądzie. Jednakże, ugoda nie eliminuje ryzyka związanego z kredytem, a w miejsce ryzyka kursowego pojawia się realne ryzyko wzrostu stóp procentowych.
W przypadku podpisania ugody, należy pamiętać, że banki często proponują kredytobiorcom niekorzystne warunki. Warto pamiętać, że korzyści z takiej ugody są zwykle większe dla banku niż dla kredytobiorcy. W przypadku ugody frankowej, kredytobiorca po zawarciu porozumienia z bankiem musi zazwyczaj płacić wyższe raty niż dotychczas, ponieważ oprocentowanie kredytu wzrasta nawet kilkukrotnie.
Warto pamiętać, że banki zachęcają do podpisywania ugód, bo wiedzą, że w sądzie mają niewielkie szanse na wygraną. Ugoda z bankiem może być korzystna, ale warto dokładnie przeanalizować jej warunki i skonsultować się z prawnikiem, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów.
W przypadku braku porozumienia z bankiem, kredytobiorca może wnieść pozew do sądu. Sądy coraz częściej uznają, że umowy kredytowe we frankach były zawierane w sposób nieuczciwy. W takim przypadku kredytobiorca może liczyć na zwrot nawet całości poniesionych kosztów kredytu.
Unieważnienie umowy kredytowej to opcja dla kredytobiorców, którzy nie chcą podpisywać ugody z bankiem w sprawie kredytu frankowego w 2023 roku. Kredytobiorca może unieważnić umowę kredytową, jeśli udowodni, że bank naruszył jego prawa. Warto jednak pamiętać, że unieważnienie umowy kredytowej jest procesem skomplikowanym i wymaga czasu.
Poniżej najważniejsze korzyści i ewentualne problemy związane z pozwem przeciwko bankowi.
Stanowisko Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie ugód frankowych
Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) w 2020 r. wyraził swoje przekonanie, że najlepszym scenariuszem do rozwiązania sporu między bankami a kredytobiorcami frankowymi jest zrównanie ich kredytów z kredytami osób, które w tym samym czasie zaciągnęły kredyt mieszkaniowy w złotych. Jest to propozycja, która może zostać zaakceptowana przez klientów jako realna alternatywa do drogi sądowej i procesu z bankiem, jednocześnie chroniąc interesy banków i nie szkodząc innym grupom kredytobiorców. KNF jedynie zachęca banki do zawierania ugód, ale nie narzuca tego rozwiązania.
KNF zachęca banki do zawierania ugód z frankowiczami, ponieważ uważa, że jest to najlepsze rozwiązanie dla obu stron. Ugoda pozwala bankom uniknąć dalszych strat, a frankowiczom umożliwia spłatę swojego długu w sposób bardziej przystępny. To powinna być jednak indywidualna decyzja każdej osoby, czy chce podpisać ugodę z bankiem, czy też nie.
Jednak, jak zauważają eksperci, propozycja ugody KNF to nic innego jak kolejna próba maksymalnego ograniczenia odpowiedzialności banków za wprowadzenie na rynek niezgodnego z prawem produktu w postaci kredytów frankowych. Wiele osób uważa, że banki powinny ponosić większą odpowiedzialność za swoje decyzje i nie powinny jej unikać poprzez zawieranie ugód.
Czy trzeba zapłacić podatek od ugody z bankiem?
Podatek od ugody to jedno z najważniejszych zagadnień, które dotyczą umowy między frankowiczami a bankiem. Po zawarciu ugody w sprawie kredytu frankowego, kredytobiorcy muszą wziąć pod uwagę konsekwencje podatkowe, które wynikają z takiej umowy.
Dzięki nowym przepisom, większość frankowiczów będzie zwolniona z podatku od ugody w 2023 i 2024 roku. Kredytobiorcy mają możliwość uniknięcia podatku od ugody, ale muszą spełnić kilka warunków. Według Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, konsumenci, którym został udzielony kredyt walutowy są zwolnieni z podatku od ugody frankowej.
W 2023 r. i 2024 r. większość frankowiczów będzie przy zawarciu ugody zwolniona z podatku. Podatku od ugody frankowej nie trzeba będzie uiszczać, jeżeli:
- kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty w celu sfinansowania jednej inwestycji mieszkaniowej, a gdy zaciągnięto więcej niż jeden kredyt mieszkaniowy, to odnosi się to tylko do tej jednej inwestycji;
- osoba, która jest stroną umowy kredytowej, nie skorzystała z możliwości zaniechania płatności podatku od umorzonych kwot z tytułu kredytu mieszkaniowego przeznaczonego na realizację innych niż wspomniana inwestycja mieszkaniowa.
W przypadku kilku kredytobiorców w umowie, zawarcie ugody prowadzi do równomiernego umorzenia wobec każdego kredytobiorcy. Z tego powodu, bank musi dokonać weryfikacji spełnienia powyższych warunków dla każdego kredytobiorcy z osobna.
Warto zaznaczyć, że jeśli nie zostaną spełnione powyższe warunki, na opłacenie podatku od ugody potrzebujemy mieć dostępne środki, ponieważ bank nie wypłaca fizycznie żadnych pieniędzy w ramach ugody. Po prostu kwota zadłużenia względem banku zostaje pomniejszona.
Jeśli w ramach ugody i rozliczenia umowy kredytu bank zredukuje część zadłużenia, doprowadzi to do uzyskania przez kredytobiorcę przychodu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego oraz spowoduje obowiązek sporządzenia PIT-11 ze strony banku. W zależności od wysokości kwoty odliczenia, istnieje możliwość przekroczenia progu podatkowego (12%) i wpadnięcia w wyższy (32%), co spowoduje naliczenie podatku na podstawie tej wyższej wartości.
Kredytobiorca powinien uwzględnić ten przychód w rocznym zeznaniu podatkowym i zapłacić od niego podatek według odpowiednich progów podatkowych.
Niniejszy artykuł ma charakter informacyjny i edukacyjny i nie stanowi porady podatkowej. Autor nie jest licencjonowanym doradcą podatkowym ani specjalistą ds. podatkowych. Informacje zawarte w artykule są oparte na ogólnej wiedzy i doświadczeniach autora i nie powinny być traktowane jako rekomendacje podatkowe.
Decyzje podatkowe podejmowane na podstawie informacji zawartych w artykule są podejmowane na własne ryzyko czytelnika. Autor oraz wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za jakiekolwiek konsekwencje finansowe wynikające z zastosowania się do tych porad. Przed podjęciem jakichkolwiek decyzji podatkowych zaleca się skonsultowanie się z licencjonowanym doradcą podatkowym lub innym odpowiednio wykwalifikowanym specjalistą.
Prawo podatkowe jest skomplikowane i często się zmienia, dlatego ważne jest, aby uzyskać aktualne i profesjonalne porady dostosowane do indywidualnej sytuacji podatkowej.
Wszelkie informacje zawarte w artykule mogą nie być odpowiednie dla wszystkich czytelników i nie zastępują profesjonalnej konsultacji podatkowej.
Niniejszy artykuł został stworzony na podstawie dostępnych źródeł, według stanu na dzień publikacji. Podane informacje nie mogą być traktowane jako doradztwo podatkowe w rozumieniu art. 2.1. ustawy o doradztwie podatkowym. Jeśli chcesz uzyskać wiążącą opinię musisz wystąpić o indywidualną interpretację podatkową lub skontaktować się z doradcą podatkowym.
