Decyzja Rady Polityki Pieniężnej – RPP tnie stopy piąty raz w 2025! Co to oznacza dla Twojej raty kredytu i oszczędności?

Listopadowe posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej przyniosło kontynuację cyklu łagodzenia polityki pieniężnej w Polsce. 5 listopada 2025 roku, tym razem zgodnie z oczekiwaniami rynku, RPP obniżyła stopy procentowe o kolejne 25 punktów bazowych. Główna stopa referencyjna NBP wynosi obecnie 4,25%, co jest najniższym poziomem od wiosny 2022 roku.

To już piąta obniżka w 2025 roku, która łącznie zmniejszyła koszt pieniądza o 150 punktów bazowych (1,5 p.p.). W przeciwieństwie do zaskakującej decyzji z października, listopadowy ruch był powszechnie prognozowany przez analityków, zwłaszcza po publikacji nowej, korzystnej projekcji inflacji NBP oraz danych o październikowej inflacji, która spadła do 2,8%.

W tym artykule dogłębnie analizujemy, dlaczego RPP podjęła taką decyzję, co na to czołowi ekonomiści i co najważniejsze – jak przełoży się to na konkretne złotówki w Twoim budżecie domowym. Obliczymy, o ile może spaść Twoja rata kredytu, co stanie się z oprocentowaniem lokat i przedstawimy naszą autorską prognozę na kolejne miesiące, która zakłada… pauzę.

Anatomia listopadowej decyzji RPP

Jakie są nowe stopy procentowe NBP po 5 listopada 2025?

Od 6 listopada 2025 roku główna stopa referencyjna NBP wynosi 4,25%, co jest wynikiem piątej w tym roku obniżki o 0,25 punktu procentowego dokonanej przez Radę Polityki Pieniężnej.

Decyzja Rady objęła wszystkie podstawowe stopy procentowe NBP. Ten ruch kontynuuje cykl łagodzenia polityki pieniężnej rozpoczęty w maju 2025 roku, który łącznie obniżył koszt pieniądza o 1,5 p.p. Poniższa tabela przedstawia szczegółowy obraz zmian.

Tabela 1: Zmiana Stóp Procentowych NBP w listopadzie 2025. Źródło: Opracowanie własne na podstawie komunikatu NBP.

Dlaczego RPP obniżyła stopy, tym razem zgodnie z planem?

RPP uzasadniła swoją decyzję obniżeniem się bieżącej inflacji oraz poprawą jej perspektyw w najbliższych kwartałach, co zostało potwierdzone w najnowszej, listopadowej projekcji inflacji i PKB.

W przeciwieństwie do październikowego zaskoczenia, tym razem ruch Rady był w pełni zdyskontowany przez rynek. Analitycy byli niemal zgodni, że po niższym od oczekiwań odczycie inflacji za październik (2,8% r/r), RPP będzie dysponowała wystarczającymi argumentami za cięciem. Kluczowa okazała się jednak nowa projekcja makroekonomiczna NBP, która dała Radzie „zielone światło”.

Argumenty Rady opierają się na trzech filarach:

1. Nowa, korzystniejsza projekcja inflacji: To kluczowy dokument, na który wszyscy czekali. Listopadowa projekcja (przygotowana przy założeniu niezmienionych stóp) pokazała, że ścieżka inflacji jest niższa niż zakładano w lipcu. Prognoza na 2025 rok została zawężona i obniżona do 3,6-3,7% (z 3,5-4,4% w lipcu), a na 2026 rok do 1,9-4,0% (z 1,7-4,5%). To dało Radzie komfort, że inflacja zmierza we właściwym kierunku.
2. Spadek bieżącej inflacji: Szybki szacunek GUS za październik pokazał inflację CPI na poziomie 2,8% r/r (spadek z 2,9% we wrześniu). Co ważniejsze, analitycy szacują, że spadła również inflacja bazowa, czyli wskaźnik nieuwzględniający cen żywności i energii, co było silnym argumentem za obniżką.
3. Scenariusz „Goldilocks” w gospodarce: Dane z gospodarki są „w sam raz” – ani za gorące, ani za zimne. Z jednej strony RPP odnotowała utrzymywanie się korzystnej koniunktury (wzrost sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej), a z drugiej podkreśliła „stopniowe obniżanie się dynamiki wynagrodzeń”. Taki obraz (umiarkowany wzrost przy spadającej presji płacowej) jest idealnym środowiskiem do łagodzenia polityki pieniężnej.

Jak rynek i czołowi ekonomiści zareagowali na ten ruch?

Reakcja rynku była stonowana i spokojna, ponieważ decyzja RPP była zgodna z rynkowym konsensusem. Tym razem nie było mowy o zaskoczeniu, a analitycy skupili się na analizie nowej projekcji NBP i prognozowaniu dalszych kroków Rady.

Podczas gdy październikowa obniżka wywołała natychmiastowe osłabienie złotego, reakcja po listopadowym posiedzeniu była minimalna. Kurs złotego pozostał stabilny, co potwierdza, że cięcie o 25 p.p. było już w pełni wycenione przez inwestorów.

Komentarze czołowych zespołów analitycznych koncentrowały się na przyszłości:

• Analitycy ING: Wskazali, że seria cięć ułożyła się w „skoncentrowany w czasie cykl”, a nowa projekcja NBP pokazuje scenariusz „Goldilocks” (gospodarka „w punkt”). Przewidują oni jednak, że ze względu na dużą skalę dotychczasowych obniżek (150 p.p.) oraz „tradycyjną” niechęć RPP do zmian w grudniu, możemy mieć do czynienia z kilkumiesięczną przerwą w cyklu.
• Analitycy Banku Millennium: Zwrócili uwagę, że choć cięcie było oczekiwane, to rewizja prognoz inflacji w górę na 2027 rok (do 1,1-4,1% z 0,9-3.8%) oraz luźna polityka fiskalna powinny skłonić Radę do ostrożności i mogą oznaczać wstrzymanie się z dalszymi obniżkami w najbliższych miesiącach.
• Analitycy Banku Pekao: Jeszcze przed decyzją wskazywali na niższą inflację bazową jako argument za cięciem i przewidują kontynuację luzowania monetarnego od początku 2026 r., widząc docelowy poziom stóp na poziomie 3,5%.

Co decyzja RPP oznacza dla Twojego portfela?

Jak obniżka stóp wpłynie na raty kredytów o zmiennym oprocentowaniu?

Obniżka stopy referencyjnej NBP do 4,25% ponownie przełoży się na spadek stawek WIBOR i WIRON, co w perspektywie najbliższych 3-6 miesięcy przyniesie kolejne obniżki miesięcznych rat dla posiadaczy kredytów hipotecznych o zmiennym oprocentowaniu.

To już piąta obniżka w tym roku, a łączny spadek stopy referencyjnej o 1,5 p.p. od maja 2025 r. jest silnym sygnałem dla rynku międzybankowego. Stawki WIBOR 3M i 6M, które są podstawą oprocentowania kredytów, już od dłuższego czasu spadały, wyceniając przyszłe ruchy RPP. Notowania WIRON 3M Stopa Składana na 5 listopada 2025 r. wynosiły 4,16830%, co już jest poniżej nowej stopy referencyjnej, ale decyzja RPP utrwali ten trend.

Dla kredytobiorcy kluczowy jest moment aktualizacji oprocentowania. Jeśli kredyt oparty jest na stawce WIBOR 3M lub WIRON 3M, oprocentowanie (a więc i rata) zmieni się po upływie trzech miesięcy. Analogicznie, w przypadku wskaźników 6-miesięcznych, aktualizacja nastąpi po sześciu miesiącach.

Studium Przypadku 1: Rodzina Kowalskich z kredytem hipotecznym 500 000 zł

Wyobraźmy sobie rodzinę Kowalskich, która spłaca kredyt hipoteczny na kwotę 500 000 zł, zaciągnięty na 30 lat, z marżą banku na poziomie 2,1% i oprocentowaniem zmiennym opartym na wskaźniku WIBOR 3M. Listopadowa obniżka stóp o 0,25 p.p. przełoży się na spadek ich miesięcznej raty o około 80-85 zł. Łączna oszczędność w skali roku, wynikająca tylko z tej jednej obniżki, to blisko 1000 zł.

Tabela 2: Szacunkowa Oszczędność na Ratie Kredytu po Obniżce Stóp o 0,25 p.p. (założenia: marża 2,1%, raty równe).

Źródło: Opracowanie własne

Dodatkowym skutkiem jest dalsza poprawa zdolności kredytowej. Niższe stopy oznaczają niższe potencjalne raty, co pozwala bankom na oferowanie wyższych kwot kredytu przy tych samych dochodach.

Co z oprocentowaniem lokat i kont oszczędnościowych?

Niestety, dla oszczędzających decyzja RPP oznacza dalszy spadek oprocentowania depozytów bankowych. Realne zyski z lokat i kont oszczędnościowych, po uwzględnieniu inflacji (nawet tej spadającej) i podatku Belki, będą systematycznie maleć.

Logika jest tu prosta: stopa referencyjna NBP to koszt, po jakim banki mogą pożyczać pieniądze od banku centralnego. Gdy ten koszt spada piąty raz z rzędu, banki mają jeszcze mniejszą motywację, by agresywnie konkurować o depozyty klientów, oferując wysokie oprocentowanie. W efekcie, w ślad za decyzją RPP, należy spodziewać się kolejnej fali obniżek oprocentowania lokat terminowych i kont oszczędnościowych.

Studium Przypadku 2: Pan Nowak i jego oszczędności na lokacie

Pan Nowak zgromadził 50 000 zł oszczędności. Po październikowej decyzji RPP najlepsze oferty spadły w okolice 4,5% – 4,75%. Po listopadowej obniżce, znalezienie lokaty z oprocentowaniem przekraczającym 4,25% (czyli nową stopę referencyjną) będzie niemal niemożliwe. Najlepsze oferty rynkowe prawdopodobnie ustabilizują się na poziomie 3,75% – 4,0%.

Czy w obliczu spadających stóp warto teraz nadpłacać kredyt hipoteczny?

Tak, w środowisku spadających stóp procentowych nadpłata kredytu hipotecznego jest nadal jedną z najbardziej opłacalnych i bezpiecznych „inwestycji”, ponieważ gwarantowany „zwrot” w postaci zaoszczędzonych odsetek jest zazwyczaj wyższy niż zysk z bezpiecznych lokat.

Logika finansowa jest prosta: każda złotówka nadpłacona na poczet kapitału kredytu to złotówka, od której bank już nigdy nie naliczy odsetek. Jeśli oprocentowanie Twojego kredytu (WIBOR + marża) wynosi 6,25%, każda nadpłacona złotówka przynosi gwarantowany „zysk” w wysokości 6,25% rocznie w postaci unikniętych kosztów. W tym samym czasie najlepsza lokata bankowa zaoferuje Ci ok. 4,0%. Różnica jest oczywista.

Kluczową decyzją przy nadpłacie jest wybór jej konsekwencji. Mamy dwie opcje:

1. Obniżenie przyszłych rat: Okres kredytowania pozostaje bez zmian, ale comiesięczne obciążenie budżetu maleje. To dobra opcja dla osób, które chcą poprawić swoją bieżącą płynność finansową.
2. Skrócenie okresu kredytowania: Rata pozostaje na zbliżonym poziomie, ale kredyt spłacamy znacznie szybciej. Z perspektywy całkowitych kosztów, ta opcja jest zdecydowanie bardziej opłacalna, ponieważ pozwala zaoszczędzić znacznie więcej na odsetkach w całym okresie kredytowania.

Pamiętaj jednak o dwóch ważnych zastrzeżeniach. Po pierwsze, nigdy nie należy nadpłacać kredytu kosztem swojej poduszki finansowej – funduszu awaryjnego na nieprzewidziane wydatki. Po drugie, warto sprawdzić w umowie kredytowej, czy bank nie pobiera prowizji za wcześniejszą spłatę (zgodnie z ustawą, może to robić tylko przez pierwsze 3 lata trwania umowy).

Moja prognoza – Jaka przyszłość czeka stopy procentowe w Polsce?

Jakie czynniki ryzyka mogą zatrzymać dalsze obniżki?

Dalszy cykl obniżek stóp procentowych, choć prawdopodobny, jest obarczony ryzykiem, a kluczowymi hamulcami pozostają ekspansywna polityka fiskalna rządu, niepewność co do cen energii w 2026 roku oraz ewentualne ponowne przyspieszenie dynamiki płac.

Listopadowy komunikat RPP, mimo obniżki stóp, niemal słowo w słowo powtarza listę zagrożeń, które Rada widzi na horyzoncie. To wyraźny sygnał, że dalsze luzowanie polityki nie jest przesądzone i będzie zależało od napływających danych. Najważniejsze z nich to:

1. Polityka fiskalna: Wysoki deficyt budżetowy ma charakter proinflacyjny. Jeśli rząd będzie prowadził bardzo ekspansywną politykę wydatkową, może to zniwelować antyinflacyjne działanie banku centralnego i zmusić Radę do wstrzymania obniżek.
2. Ceny energii: Obecne mrożenie cen energii dla gospodarstw domowych jest działaniem tymczasowym. Kluczową niewiadomą dla ścieżki inflacji w 2026 roku będzie decyzja rządu w sprawie ewentualnego przedłużenia tych mechanizmów. Nagłe „odmrożenie” cen mogłoby spowodować skokowy wzrost inflacji.
3. Popyt konsumpcyjny i rynek pracy: Niższe stopy procentowe i rosnące płace realne mogą pobudzić popyt konsumpcyjny. Komunikat NBP wprost wymienia „ożywienie popytu w gospodarce” oraz „podwyższoną dynamikę płac” jako czynniki ryzyka.

Jakie są trzy możliwe scenariusze dla stóp procentowych do połowy 2026 roku?

Listopadowa decyzja była ruchem domykającym pewien etap – etap dostosowania stóp do nowej, niższej ścieżki inflacyjnej potwierdzonej projekcją. Mój scenariusz bazowy z października, przewidujący cięcie w listopadzie, zrealizował się. Teraz czas na nowe prognozy.

Scenariusz Bazowy (Prawdopodobieństwo: 70%) – „Pauza do marca 2026 i kontynuacja cyklu”

W tym najbardziej prawdopodobnym scenariuszu, RPP po dokonaniu pięciu cięć o łącznej skali 150 p.p. wciska przycisk „pauza”. Rada będzie chciała ocenić skumulowany wpływ dotychczasowych obniżek na gospodarkę. Kluczowym czynnikiem jest niechęć RPP do podejmowania decyzji w grudniu, co jest swego rodzaju „tradycją”, mającą na celu nie zaskakiwać rynków w okresie świątecznym. W efekcie Rada wstrzyma się z ruchami do końca roku i prawdopodobnie przez pierwszy kwartał 2026 r., czekając na nowe dane i kolejną projekcję w marcu.

• Wynik: Brak dalszych obniżek w 2025 roku. Stopa referencyjna kończy rok na poziomie 4,25%. Cykl łagodzenia zostanie wznowiony w 2026 roku, prawdopodobnie od marca. Docelowy poziom stóp w tym cyklu zostanie osiągnięty w połowie 2026 roku i wyniesie około 3,50% – 3,75%.

Scenariusz Jastrzębi (Prawdopodobieństwo: 20%) – „Definitywny koniec cyklu obniżek”

Ten scenariusz zakłada, że listopadowa obniżka była ostatnią w tym cyklu. Argumentem za tym jest analiza nowej projekcji NBP, na którą wskazują analitycy Banku Millennium: prognozowany wzrost PKB w 2026 roku został zrewidowany w górę (do 2,7-4,6% z 2,1-4,1%), a ścieżka inflacji na 2027 rok również jest wyższa. W połączeniu z luźną polityką fiskalną może to przekonać „jastrzębią” część Rady, że dalsze luzowanie jest zbyt ryzykowne i należy zatrzymać się na poziomie 4,25%.

• Wynik: Stopa referencyjna pozostaje na poziomie 4,25% przez cały 2026 rok.

Scenariusz Gołębi (Prawdopodobieństwo: 10%) – „Jeszcze jedno cięcie w grudniu”

To scenariusz o niskim prawdopodobieństwie, który zakładałby złamanie „grudniowej tradycji”. Musiałoby się to wydarzyć w odpowiedzi na jakiś szok dezinflacyjny – na przykład gwałtowny spadek cen ropy na rynkach światowych lub bardzo słabe dane o płacach i sprzedaży detalicznej za październik (publikowane w drugiej połowie listopada), które sugerowałyby gwałtowne hamowanie gospodarki.

• Wynik: Jeszcze jedna obniżka o 25 p.p. w grudniu. Stopa referencyjna kończy rok na poziomie 4,00%.

Podsumowanie

Listopadowa, zgodna z oczekiwaniami, decyzja RPP o obniżce stóp procentowych do 4,25% to kontynuacja dobrych wiadomości dla kredytobiorców. Cykl łagodzenia polityki pieniężnej, wsparty korzystną projekcją inflacji, trwa w najlepsze, choć prawdopodobnie czeka nas teraz kilkumiesięczna przerwa. Dla oszczędzających jest to ostateczny sygnał, że era wysoko oprocentowanych lokat dobiegła końca.

Decyzja RPP to idealny moment na przegląd swoich finansów. Sprawdź umowę swojego kredytu, zastanów się nad jego nadpłatą i poszukaj alternatyw dla nisko oprocentowanych lokat. Skorzystaj z kalkulatora zmiany raty, aby zobaczyć, ile możesz zaoszczędzić i podejmij świadome decyzje, które wzmocnią Twój domowy budżet.

Słownik kluczowych pojęć

• Stopa referencyjna: Podstawowa stopa procentowa NBP, wyznacza cenę, po jakiej bank centralny udziela kredytów bankom komercyjnym.
• Stopa lombardowa: Określa koszt krótkoterminowego kredytu pod zastaw papierów wartościowych, udzielanego bankom komercyjnym przez NBP.
• Stopa depozytowa: Określa oprocentowanie jednodniowych depozytów składanych przez banki komercyjne w NBP.
• Stopa redyskontowa weksli: Stopa, po jakiej NBP skupuje weksle od banków komercyjnych.
• Stopa dyskontowa weksli: Służy do obliczania ceny, po jakiej banki komercyjne sprzedają weksle NBP.
• Inflacja CPI (Consumer Price Index): Wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych, mierzący zmiany poziomu cen z punktu widzenia przeciętnego konsumenta.
• Inflacja bazowa: Wskaźnik inflacji nieuwzględniający cen żywności i energii, które charakteryzują się dużą zmiennością. Lepiej odzwierciedla trwałe tendencje inflacyjne.
• Polityka pieniężna: Działania banku centralnego mające na celu kontrolę podaży pieniądza i warunków kredytowych w gospodarce, w celu utrzymania stabilności cen i wspierania wzrostu gospodarczego.
• Gołębia polityka pieniężna: Nastawienie banku centralnego skłaniające się ku utrzymaniu niskich stóp procentowych lub ich obniżaniu, aby pobudzić wzrost gospodarczy, często kosztem wyższej inflacji.
• Jastrzębia polityka pieniężna: Nastawienie banku centralnego skłaniające się ku podnoszeniu stóp procentowych, aby zdusić inflację, często kosztem niższego wzrostu gospodarczego.
• Dezinflacja: Proces spowalniania tempa wzrostu cen, czyli obniżania się inflacji.
• Polityka fiskalna: Polityka rządu dotycząca wydatków i podatków, mająca wpływ na popyt i podaż w gospodarce.
• Deficyt budżetowy: Sytuacja, w której wydatki rządu przewyższają jego dochody.